Wielu rodziców zmaga się z faktem, że u ich noworodka pojawia się niewielki wybrzuszenie w okolicy pępka, co jest szczególnie widoczne podczas płaczu. Najczęściej świadczy to o obecności przepukliny pępkowej - dość częstego schorzenia u niemowląt, które w większości przypadków nie jest groźne i ustępuje samoistnie przy odpowiedniej opiece.
Przyczyną powstania przepukliny pępkowej jest niewystarczająca siła mięśni ściany brzucha. U niektórych dzieci przyczyną jest dziedziczność, u innych - wcześniactwo. Wbrew powszechnemu przekonaniu, technika przecięcia pępowiny nie ma wpływu na powstanie przepukliny. Samo wybrzuszenie jest zazwyczaj miękkie i niebolesne, tylko w rzadkich przypadkach może wymagać pilnej interwencji lekarskiej - na przykład w przypadku uduszenia, gdy przepuklina staje się twarda, bolesna, towarzyszą jej wymioty i wymaga pilnej interwencji.
Aby zapobiegać przepuklinie pępkowej i ją leczyć, pediatrzy zalecają proste, ale skuteczne metody. Jednym z nich jest regularny masaż brzucha. Należy zacząć od delikatnych pociągnięć zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Z wiekiem można włączyć specjalne techniki, takie jak masaż metodą „Kocham Cię”, który pomaga poprawić pracę jelit i zmniejszyć ciśnienie wewnętrzne. Szczególną uwagę zwraca się na okolicę pępka, gdzie najczęściej tworzą się przepukliny. Wszystkie ruchy powinny być delikatne i przyjemne dla dziecka.
Innym sposobem jest użycie specjalnego plastra przylepnego. Zabieg wykonuje lekarz, który wpycha wypukłość do środka i unieruchamia mięśnie brzucha w pożądanej pozycji. Opatrunek nosi się w cyklach 10-dniowych, zwykle wystarczają dwa lub trzy powtórzenia. Aby uniknąć podrażnień, należy wybierać materiały hipoalergiczne. Istnieją delikatne opcje, które pozwalają na pozostawienie bandażu nawet podczas kąpieli.
Skutecznym uzupełnieniem masażu i bandażowania jest regularne układanie dziecka na brzuszku. Ten prosty zabieg wzmacnia mięśnie przedniej ściany brzucha i ogólnie rzecz biorąc korzystnie wpływa na rozwój fizyczny dziecka. Składanie jaj można rozpocząć już w pierwszych tygodniach życia dziecka, jednak zawsze pod nadzorem dorosłych.
Ważne jest, aby pamiętać, że jakiekolwiek działania mające na celu leczenie i zapobieganie przepuklinie pępkowej można rozpocząć dopiero po całkowitym zagojeniu się rany pępkowej i braku objawów stanu zapalnego. Jeśli przepuklina nie ustępuje po roku, lekarze rozważają operację. Jednak w zdecydowanej większości przypadków obyło się bez operacji - potrzebna jest tylko cierpliwość i troskliwa opieka.
Przepuklina pępkowa nie jest powodem do paniki. Często ma charakter przejściowy i nie powoduje u dziecka dyskomfortu. Najważniejsze jest uważne podejście rodziców i regularne wdrażanie prostych procedur, które pomogą dziecku rozwijać się zdrowo.
e-news.com.ua