Genetyka szczęścia u kobiet

Badanie przeprowadzone przez naukowców z University of South Florida wykazało interesujący związek między cechami genetycznymi a poczuciem szczęścia u kobiet. Naukowcy zbadali DNA 193 kobiet i 152 mężczyzn, aby dowiedzieć się, co w genach może być związane z pozytywnym nastawieniem do życia. Wyniki wykazały, że kluczową rolę w poczuciu szczęścia u kobiet odgrywa gen MAOA, który jest powiązany z przetwarzaniem neuroprzekaźników, takich jak serotonina i dopamina, które powodują uczucie radości i spełnienia.

Okazało się, że kobiety z niską aktywnością genu MAOA doświadczały bardziej żywego i długotrwałego uczucia szczęścia. Co ciekawe, posiadanie dwóch kopii tego genu wzmacnia pozytywne emocje i pomaga czuć się bardziej zadowolonym z życia. W przeciwieństwie do kobiet, u mężczyzn nie zauważono związku między aktywnością genu MAOA a ich szczęściem. Eksperci sugerują, że wpływ tego genu na mężczyzn może być blokowany przez testosteron, co zapobiega jego wpływowi na nastrój.

Ponadto naukowcy z Niemiec, którzy badali poziom szczęścia wśród osób w różnym wieku, doszli do wniosku, że największe poczucie satysfakcji z życia odczuwają osoby starsze, zwłaszcza w wieku 74 lat. W badaniu wzięło udział 20 000 osób z Niemiec i USA, które oceniały swój poziom szczęścia w skali od jednego do siedmiu. Wyniki pokazały, że wraz z wiekiem poziom szczęścia najpierw spada od okresu dojrzewania, osiągając minimum w wieku około 40 lat, po czym zaczyna się stabilizować.

Już w wieku 46 lat ludzie zaczynają odczuwać większą satysfakcję z życia, a proces ten postępuje wraz z wiekiem. Co ciekawe, w wieku 74 lat poziom szczęścia ludzi konsekwentnie osiąga swój szczyt. Naukowcy tłumaczą to faktem, że wraz z wiekiem zmniejsza się liczba obowiązków i zmartwień, takich jak problemy zawodowe, wychowanie dzieci i trudności finansowe. Pozwala to osobom starszym poświęcić więcej czasu dla siebie, co pomaga poprawić ich ogólny stan zdrowia.

Tak więc genetyka odgrywa ważną rolę w poczuciu szczęścia, szczególnie u kobiet. Jednak wiek ma również znaczący wpływ na zadowolenie z życia. Mając to na uwadze, możemy stwierdzić, że wraz z wiekiem i doświadczeniem życiowym możemy nauczyć się postrzegać życie bardziej pozytywnie, niezależnie od predyspozycji genetycznych.