Szkarlatyna: jak ją prawidłowo rozpoznać i leczyć

Szkarlatyna jest chorobą zakaźną, która dotyka głównie dzieci, choć dorośli również mogą na nią zachorować. Choroba przenosi się drogą kropelkową, co ułatwia jej rozprzestrzenianie, zwłaszcza w grupach dziecięcych. Chociaż szkarlatyna ma zazwyczaj łagodny przebieg, wymaga szczególnej uwagi i leczenia. Ważne jest przestrzeganie ścisłych zasad izolacji i opieki nad pacjentem, aby uniknąć rozprzestrzeniania się infekcji i powikłań.

Przy pierwszych objawach choroby, takich jak wysoka temperatura (do 40°C), ból głowy i jaskrawoczerwone gardło, należy natychmiast zgłosić się do lekarza. Drugiego dnia choroby może pojawić się charakterystyczna wysypka, która początkowo lokalizuje się na skórze klatki piersiowej i brzucha, a następnie rozprzestrzenia się na całe ciało, łącznie z fałdami kończyn. Specyfiką tej wysypki jest to, że jest ona drobnoziarnista i bardzo widoczna w fałdach skóry, na przykład na łokciach i pod pachami.

W przypadku szkarlatyny konieczne jest ścisłe przestrzeganie schematu leczenia i izolacja pacjenta. Powinien być trzymany w oddzielnym pomieszczeniu, jego rzeczy, takie jak naczynia i ręczniki, powinny być osobne i podlegać gotowaniu. Zaleca się codzienne czyszczenie na mokro przy użyciu środków zawierających chlor. Opiekę nad pacjentem powinna sprawować jedna osoba, a opuszczając pokój, osoba ta powinna zmienić fartuch, aby uniknąć rozprzestrzeniania się zakażenia.

Ważnym aspektem leczenia jest przyjmowanie antybiotyków, ponieważ czynnik wywołujący szkarlatynę, paciorkowiec, jest bardzo wrażliwy na penicylinę. Leki te pomagają szybko obniżyć temperaturę i złagodzić stan pacjenta. Należy jednak pamiętać, że kuracja antybiotykowa powinna trwać co najmniej 7 dni, nawet jeśli objawy ustąpią wcześniej. Niedostosowanie się do tego wymogu może doprowadzić do rozwoju powikłań takich jak zapalenie ucha środkowego, zapalenie zatok lub zapalenie nerek.

Ponadto pacjentowi należy podawać dużą ilość płynów i lekkie pokarmy, które nie podrażniają żołądka. W pierwszych dniach choroby można podawać mleko, kompoty, kasze, przeciery warzywne i galaretki. Należy unikać pokarmów mogących powodować alergie, takich jak owoce cytrusowe lub czekolada. Posiłki powinny być częste, ale w małych porcjach, aby nie przeciążać osłabionego organizmu.

Należy pamiętać o możliwych powikłaniach mogących wystąpić zarówno we wczesnym, jak i późnym stadium choroby. Do najczęstszych należą zapalenia uszu, stawów i nerek. Dlatego tak ważne jest, aby uważnie monitorować stan pacjenta, zwłaszcza jeśli objawy się nasilają lub pojawiają się nowe. Jeżeli stan zdrowia ulegnie pogorszeniu, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem w celu modyfikacji leczenia.

Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się infekcji w grupach dziecięcych, dziecko po wyzdrowieniu z szkarlatyny musi zostać odizolowane na dodatkowy okres kwarantanny trwający 12 dni. Ponadto wszystkie dzieci, które miały kontakt z chorym, muszą zostać poddane kwarantannie przez 7 dni po zakończeniu ostrego okresu choroby.

Terminowa wizyta u lekarza i właściwe leczenie pomogą uniknąć poważnych skutków szkarlatyny i przyspieszą proces powrotu do zdrowia.