Kompulsywne objadanie się: kiedy jedzenie nas kontroluje

Kompulsywne objadanie się lub niekontrolowane jedzenie to zaburzenie odżywiania, które dotyka miliony ludzi na całym świecie, zwłaszcza w krajach rozwiniętych. Podobnie jak inne zaburzenia odżywiania, takie jak anoreksja i bulimia, osoby cierpiące na kompulsywne objadanie się często doświadczają niskiej samooceny i poczucia bezradności. Co najmniej połowa osób z tym zaburzeniem cierpi na depresję i często wiąże objadanie się z wahaniami nastroju, zwłaszcza gdy doświadczają stresu lub negatywnych emocji.

Psychologowie i lekarze zauważyli, że wiele osób cierpiących na kompulsywne objadanie się ma wspólne cechy osobowości i wyrażania emocji, takie jak impulsywność, brak samokontroli i nadmierne spożycie alkoholu. Różnica między tym zaburzeniem a bulimią polega na tym, że po obżarstwie nie następuje okres kompensacji. Dlatego wiele osób cierpi na otyłość lub nadwagę.

Kompulsywne objadanie się występuje częściej u kobiet niż u mężczyzn. Przybliżony stosunek wynosi 3 kobiety na 2 mężczyzn. Zaburzenie to może występować u osób wszystkich ras i grup etnicznych.

Osoby otyłe i cierpiące na kompulsywne objadanie się zwykle zaczynają przybierać na wadze w młodym wieku, w przeciwieństwie do osób, które nie cierpią na to zaburzenie. Osoby te mogą stosować sporadyczne diety i szybko tracić na wadze, ale równie szybko przybierają ją z powrotem.

Przyczyny kompulsywnego objadania się nadal nie są w pełni poznane, ale naukowcy uważają, że jest ono spowodowane połączeniem czynników psychologicznych, biologicznych i środowiskowych. Zaburzenie to jest często powiązane z innymi chorobami psychicznymi, takimi jak depresja, i może być dziedziczone. Stwierdzono również, że pewne wzorce zachowań i problemy emocjonalne są charakterystyczne dla osób cierpiących na to zaburzenie.